موسیقی یکی از قدیمی‌ترین هنرهای انسانی است و در تمامی فرهنگ‌ها و جوامع حضور دارد. سبک‌های مختلف موسیقی، شکل و شمایل مختلفی دارند و بر اساس ویژگی‌های موسیقیایی، تاریخچه، محل و زمان بوجود آمده‌اند.
1. کلاسیک: موسیقی کلاسیک یا موسیقی همچون موسیقی باروک، کلاسیک و رمانتیک، سبکی از موسیقی است که در اروپا در طول قرن‌های ۱۷ تا ۱۹ توسعه یافته است. این سبک موسیقی با استفاده از ارکستر سنتی، سازهای کلاسیک و فرم‌های موسیقیایی مشخص شده، احساسات پیچیده و عمیقی را به مخاطبان منتقل می‌کند.
2. جاز: جاز یکی از محبوب‌ترین سبک‌های موسیقی در قرن بیستم است. این سبک با اصول موسیقی آفریقایی و اروپایی ترکیب شده است و به ریتم‌ها، آکوردها و آمپروفیزاسیون (بازی آزاد) تأکید دارد. جاز شامل زیرسبک‌های مختلفی مانند رگتایم، بیبوپ، فانک، بیباپ و لاتین است.
3. راک: راک یا راک اند رول، سبکی از موسیقی پرقدرت است که در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در ایالات متحده به وجود آمد. این سبک موسیقی با استفاده از گیتار الکتریک، بیس، درام و صداهای شدید و انرژیک شناخته می‌شود.
4. پاپ: موسیقی پاپ یا موسیقی آمریکایی، سبکی از موسیقی محبوب است که در دهه ۱۹۵۰ به وجود آمد و از آن زمان تاکنون مورد علاقه مخاطبان بسیاری قرار گرفته است. این سبک شامل آهنگ‌های پرقدرت، آهنگ‌های ریتمیک و صداهای شاد و زنده است.
5. بلوز: بلوز یک سبک موسیقی آفریقایی-آمریکایی است که از قرن نوزدهم به وجود آمد. این سبک موسیقی با استفاده از نوای بلوز، آکوردها و طرح‌های ۱۲تایی و ۸تایی، احساسات عمیق و غمگین را بیان می‌کند.
6. هیپ هاپ: هیپ هاپ یا رپ، سبکی از موسیقی برگرفته از فرهنگ روزمره جوانان شهری است. این سبک با استفاده از قرعه‌های بیت، قالب‌های قوی و شعرهای سریع و ریتمیک شناخته می‌شود.
7. کانتری: سبکی از موسیقی که از فولکلور و موسیقی سنتی آمریکا مشتق شده است و به ویژه در مناطق روستایی و شهرستان‌ها محبوب است. موضوعات متن‌های کانتری اغلب مربوط به زندگی روستایی، عشق، خانواده و طبیعت هستند.
8. بلوگراس: این سبک موسیقی که ترکیبی از بلوز و موسیقی سنتی آمریکا است، بیشتر در مناطق جنوبی آمریکا معروف است. بلوگراس به استفاده از سازهای موسیقی سنتی مانند بانجو و فیدل بیشتر تأکید می‌کند.
9. الکترونیک: سبکی از موسیقی که با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های الکترونیکی ساخته می‌شود. این سبک شامل زیرسبک‌های مختلفی مانند ترنس، هاوس، داب استپ و آمبینت است و در شبکه‌های کامپیوتری، رقص‌های الکترونیکی و رویدادهای موسیقی الکترونیکی محبوب است.
10. هندوستانی: موسیقی هندوستانی، سبکی از موسیقی هندی است که بر اساس سیستم راج و راگاها ساخته می‌شود. این سبک موسیقی شامل آوازها، ریتم‌ها و سازهای مختلفی مانند سیتار، سروده، تابل و شنای ترانه می‌شود.
11. رگه: رگه یا موسیقی افریقایی است که اصولاً توسط جوامع از قومیت‌ها و اقلیت‌های آفریقایی تبار در مناطقی مانند آفریقا، کارائیب و کارائیب شمالی، کارائیب مرکزی و کارائیب غربی اجرا می‌شود. رگه شامل ضرب‌الاجزا و آوازهای محلی است.
12. سمفونیک: سبک موسیقی سمفونیک، که به نام همراهی با ارکستر سمفونیک و سازهای کلاسیک مانند پیانو و ویولن معروف است، در قرن هجدهم و تاسیس ارکسترهای سمفونیک آغاز شد. این سبک موسیقی از نظر فرمی پیچیده و بزرگ است و عمدتاً در قالب سمفونی‌ها و کنسرتوها اجرا می‌شود.
13. راگا: راگا یکی از سبک‌های موسیقی هندوستانی است که بر پایه‌ی سیستمی از مقام‌ها و الگوهای موسیقیایی ساخته می‌شود. هر راگا خاصیت‌ها و احساسات مخصوص به خود را دارد و برای هر راگا قوانینی برای توسعه و اجرای آن وجود دارد.
14. باروک: موسیقی باروک سبکی است که در طول قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم در اروپا شکل گرفت. این سبک موسیقی با استفاده از سازهای کلاسیک و قوانین مشخصی از نظر فرم و هارمونی ساخته می‌شود.
15. فلامنکو: فلامنکو یا موسیقی اسپانیایی محلی، سبکی از موسیقی است که در مناطقی مانند آندالوسیا در جنوب اسپانیا ریشه دارد. این سبک شامل آوازها، طناب‌کشی، ریتم‌ها و رقص‌های خاصی است که تمایزگر فرهنگ محلی را نشان می‌دهد.
16. جاز: جاز یک سبک موسیقی آمریکایی است که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در جامعه آفریقایی-آمریکایی ریشه‌دار شد. جاز با استفاده از آکوردها، آوازها، ضرب الاجزا و آمپراویزها اجرا می‌شود و به آزادی آفرینانه در اجرا مشهور است.
همچنین، در سبک‌های موسیقی دیگری نیز تنوع بسیاری وجود دارد مانند راک، پاپ، کلاسیک، فانک، رگتایم و بلوز، لاتین، سینمایی و غیره. هر یک از این سبک‌ها تاریخچه، ویژگی‌ها و تأثیرات خود را دارند و در دسته‌بندی‌های موسیقی مختلف شناخته می‌شوند.
همانطور که مشاهده می‌کنید، هر سبک موسیقی دارای تاریخچه، الگوها، فرم‌ها و ویژگی‌های موسیقیایی منحصر به فرد خود است و هر یک تأثیرات خود را در فرهنگ و جامعه دارند.
برای اطلاعات بیشتر در اینجا کلیک کنید.
تاریخچه
هیپ هاپ یا رپ، یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین سبک‌های موسیقی است که در دهه ۱۹۷۰ در ایالات متحده آمریکا شکل گرفت. این سبک موسیقی به عنوان یک ابزار برای بیان احساسات، تجربیات و نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی جوانان آفریقایی-آمریکایی به وجود آمد و به مرور زمان به یک جنبش فرهنگی و هنری تبدیل شد.
تاریخچه هیپ هاپ به دهه ۱۹۷۰ برمی‌گردد، ولی برخی از ریشه‌های آن به قرن بیستم و انقلاب فرهنگی آمریکا بازمی‌گردد. در آغاز، هیپ هاپ به عنوان یک فرم اجرایی محدود به دایره‌ی کوچکی از جوانان شهری محدود بود، اما با گذر زمان، به سرعت در ایالات متحده و سراسر جهان شناخته شد.
قطعات هیپ هاپ به صورت گفتاری و ریتمیک اجرا می‌شوند و به طور معمول همراه با بیت‌های ساخته شده از سمپل‌های موسیقی دیگر استفاده می‌کنند. موضوعات متن‌های هیپ هاپ معمولاً شامل زندگی در شهر، تجربیات شخصی، نژادپرستی، فقر، سیاست، فرهنگ جوانان و سایر موضوعات اجتماعی هستند.
با گذر زمان، هیپ هاپ از یک سبک موسیقی به یک جنبش فرهنگی گسترده تبدیل شده است و تأثیرات آن بر فرهنگ جوانان، هنر، مد و فرهنگ عامه زیاد است. هیپ هاپ به عنوان یک وسیله برای بیان نظرات، مشکلات و هویت فرهنگی جوانان
آفریقایی-آمریکایی و دیگر گروه‌های جوان در جوامع جهانی بسیار مؤثر بوده است.
موسیقی فلامنکو یا موسیقی اسپانیایی محلی، سبکی از موسیقی است که در منطقه آندالوسیا در جنوب اسپانیا شکل گرفته است. این سبک موسیقی ریشه‌های عمیقی در فرهنگ و تاریخ اسپانیا دارد و نمادی از هویت ملی اسپانیایی محسوب می‌شود.
تاریخچه فلامنکو به قرون وسطی بازمی‌گردد و الهام‌بخش‌های مختلفی داشته است. تأثیرات عربی، یهودی، گیتانو (قبیله‌های راهزن) و اسپانیایی در تکوین این سبک موسیقی مشهود است. در طول تاریخ، فلامنکو از طریق آوازها، نوازندگی گیتار و رقص‌های خاص به تکامل رسیده است.
فلامنکو در دهه‌های اول قرن بیستم به عنوان یک سبک موسیقی اصیل و مردمی شناخته شد و در سال‌های بعد به سطح بین‌المللی گسترش یافت. اجرای آواز فلامنکو بر روی مقام‌های خاص و قوانین هنری خود تمرکز دارد. آواز فلامنکو با عمق احساسی و بیان شدید در مورد عشق، درد و اندوه شهرت دارد.
موسیقی فلامنکو علاوه بر آوازها، شامل نوازندگی گیتار نیز است. گیتار فلامنکو از تکنیک‌های خاصی استفاده می‌کند که تأثیر زیادی بر سایر سبک‌های موسیقی جهانی، از جمله جاز و راک، گذاشته است.
فلامنکو یکی از سبک‌های موسیقی ارزشمند و شناخته شده اسپانیاست و در سال ۲۰۱۰ به عنوان میراث فرهنگی جهانی توسط یونسکو تأیید شده
است. این سبک موسیقی در طول تاریخ تأثیر قابل توجهی بر موسیقی‌های دیگر داشته و همچنان در جوامع موسیقی جهانی مورد استقبال قرار می‌گیرد.
جاز یکی از برجسته‌ترین و تأثیرگذارترین سبک‌های موسیقی در قرن بیستم است. این سبک موسیقی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در جامعه آفریقایی-آمریکایی ریشه دارد و بطور عمده توسط جوانان آفریقایی-آمریکایی در مناطق شهری آمریکا، به ویژه در شهر نیواورلئانز، نیویورک و شیکاگو بنیانگذاری شد.
تاریخچه جاز به عنوان یک سبک موسیقی ریشه‌دار آفریقایی-آمریکایی به دوران برده‌داری در آمریکا برمی‌گردد. در این دوران، برده‌ها آوازها، ریتم‌ها و سبک‌های موسیقی خود را با فرهنگ محلی آمریکایی ادغام کردند و این ترکیب موسیقیایی برگرفته از فرهنگ‌های آفریقایی و آمریکایی سابقه‌ای طولانی در توسعه جاز داشت.
با گذر زمان، جاز با اضافه شدن عناصر جدید و تأثیرات مختلف، تکامل یافت و زمانی که در شیکاگو و نیویورک برجستگی یافت، به یک سبک موسیقی بین‌المللی تبدیل شد. در دهه‌های 1920 و 1930، جاز به عنوان نماد عصر جدیدی از موسیقی شناخته شد و توسط هنرمندانی همچون لوئی آرمسترانگ، دوک الینگتون، کونی بریجز و بیلی هالیدی رونق بیشتری یافت.
ویژگی‌های موسیقیایی جاز شامل آمپراویزهای بیانگر عزف آزاد و خلاقانه، استفاده از آکوردها، آوازها، ملودی‌ها و ضرب الاجزا است
. این سبک موسیقی نیز توسط اجراهای زنده، امروزه به عنوان یکی از سبک‌های اصلی موسیقی جهان شناخته می‌شود و تأثیر زیادی بر سبک‌های موسیقی دیگر داشته است، از جمله راک، بلوز، فانک و پاپ.
کانتری (Country) یک سبک موسیقی است که از فولکلور و موسیقی سنتی آمریکا مشتق شده است و به ویژه در مناطق روستایی و شهرستان‌ها محبوب است. تاریخچه‌ی کانتری به دهه‌ها و قرون گذشته بازمی‌گردد و ریشه‌های آن در موسیقی سنتی اروپایی، فولکلور آمریکایی، بلوز و موسیقی سنتی آفریقایی-آمریکایی دیده می‌شود.
در طول قرن نوزدهم، مهاجران اروپایی به مناطق روستایی آمریکا آمدند و موسیقی سنتی خود را با خود به همراه آوردند. در آن زمان، این موسیقی تحت تأثیر موسیقی ایرلندی، اسکاتلندی و انگلیسی قرار گرفت. به مرور زمان، با تاثیر فولکلور آمریکایی و موسیقی سنتی آفریقایی-آمریکایی، سبکی منحصر به فرد به نام کانتری شکل گرفت.
در دهه ۱۹۲۰، کانتری به عنوان یک سبک مستقل و تجاری شناخته شد و با پخش رادیویی و ظهور صنعت موسیقی ضبط شده، شهرت بیشتری پیدا کرد. هنرمندان معروفی مانند جیمز رودز، جیمز دورسی، هانک ویلیامز و پتی کلاین نقش مهمی در توسعه و شناخته شدن کانتری داشتند.
از آن زمان به بعد، کانتری با توسعه رسانه‌ها و صنعت موسیقی، به یک سبک جهانی تبدیل شد. امروزه، در آمریکا و سراسر جهان، هزاران هنرمند کانتری فعالیت می‌کنند و این سبک موسیقی با الهام از موضوعات مربوط به زند
گی روستایی، عشق و احساسات شخصی، طبیعت و مسائل اجتماعی، مورد توجه قرار می‌گیرد.
کانتری به طور معمول با استفاده از سازهایی مانند گیتار آکوستیک، گیتار الکتریک، فیدل، بانجو، ماندولین و دابل بیس اجرا می‌شود. آوازهای کانتری نیز با تأثیر فولکلور و موسیقی سنتی آمریکا، بیشتر به صورت آوازهای ملموس و با غم و شادی اجرا می‌شوند.
منبع
- ۰ ۰
- ۰ نظر